‘Yeni dünya’

“Nasıl üretim kapitalizmi ulus devletlere ihtiyaç duyuyorduysa ve bunu dikte ettiyse özellikle 1980'den bu yana hayata geçirilmeye çalışılan ve kendisini tamamlama noktasına gelen globalizm de buna tahammül edemez, dağıtmak yerine de feshetmeyi tercih edebilir çoğunlukla" Jurgen Habermas... Ötekileşme ve ötekiyle yasamak kitabından.

Daha önce de Prof. Gülten Kazgan Hoca'nın kitabından alıntılayarak globalizm ve özelleştirme sözcüklerinin İngilizce sözlüklere giriş tarihlerine değinmiştim. O tarihler de Habermas’ın bahsettiği 1980'den başlayarak ifadesindeki tarihlere denk geliyordu. Gülten Kazgan zaten konuya “ulus devletle boy ölçüşen, kazandırdıkları ve kaybettirdikleriyle, dünya ekonomik düzeninin çerçevesini değiştiren ‘küreselleşme’ olarak bakıyordu.

Habermas’ın yazdıklarına bir daha bakınca aslında gördüğümüz şey şu oluyor; baştan beri üretim kapitalizmi tarafından en uygun sistem olarak düşünülen ulus devletlerden vaz geçilmesini önermenin temel sebebi yeni ekonomik düzen. Ancak bizim gibi İmparatorluk bakiyesi bir toplumun o dönemde ulus devlet dışında akla yatan başka bir seçeneği de pek yoktu. Hem yıkılan bir imparatorluğun ardından ayakta kalmanın en doğru yolu, hem de o zaman oluşan dünya düzeninin içinde var olma yolu idi bu.

Ancak orada da kapitalizmin üretim bölümünü tesis edemedik. Şimdi bile edemiyoruz ama zaten dünya da başka bir moda geçti.

Habermas’ı okuyunca aslında, insan daha ne desinler, niyetlerini daha nasıl açık etsinler diye düşünüyor. Ancak bunu Habermas’ın söylediği şekilde söyleyerek toplumların ikna edilmesi de pek mümkün değil. Tabi ki bunu aslında çok güçlü bir devlet haline dönüşüyoruz ve bu bizi sonunda İmparatorluk haline getirecek diye tanımlamak gerekiyor. Aksi durumda "Ulus Devlet"in dönüştürülmesine ikna edilebilecek bir millet bulmak zor.

Bugün yaşadıklarımızın bununla ne kadar ilgisi var bilemem ama sanki kullanılan söylemler bizi oraya götürüyor gibi geliyor. Siyaset içindeki karmaşa ve mücadele durumuna bakarsanız da genelde şöyle bir iklim görüyorsunuz, ‘bahsi geçen dönüşüme engel olmaya niyetli çok az isim var, geri kalanlar çoğunlukla bu değişim olurken direksiyonda olmayı önemsiyor.’

Şu anki iktidarın kendisi değilse de o iktidar adına bu yeni sistemi tanımlama yoluna giden medya mensupları ve akil insanlar ise durumu yeni bir devlet olarak tanımlamaktan çekinmiyorlar. O kadar ki bu devlet adına istibdat çağrıları bile yapanalar var. Hükümet ve Devlet ifadelerinin artık aynı anlama geldiğini söyleyenler, yeni Türkiye’ye ayak uyduramayanları tehdit edenlere bile rastlanır oldu.

Oysa biz onların çoğunu bir önceki yeni Türkiye denemelerinden de aynı iştiyak ve pervasızlıklarından hatırlıyoruz. O günden o kadar hızlı çark edebildiler ki, bu yeteneklerinin her zaman kendilerini kurtaracağına da sonsuz inanıyorlar bu sebeple.

Muhalefetin içinde de çoğunluk ya aynı senaryonun uygulanmasını canı gönülden istiyor ve bunu yapanın kendileri olması gerektiğini düşünüyor, ya da bu senaryodan ne kadar kazançlı çıkabileceğini hesaplıyor.

Artık birbirine karışan tanımlamalardan rahatsız olan siyasi ve onları yönlendiren medya içinde çok fazla bir rahatsızlık yok. Millet içinde ise bu rahatsızlığı duyanların sayısı henüz beklendiği kadar çok değil. Sanırım süreç kendisini ifşa edinceye kadar da olmayacak, o arada zaten Habermas’ın bahsettiği dönüşüme ayak uydurmuş bir ülke olur muyuz, yoksa, varlığımızı güçlü ve demokratik bir ülke olarak sürdürmeyi başarır mıyız göreceğiz.

Ben çok umutlu değilim ama bunun asıl sebebi, siyaset üretenlerin büyük çoğunluğunun bu bahsettiğimiz meselelerin farkında olmalarına rağmen çok azının bundan rahatsızlık duyuyor olması. Oy verenlerin birçoğu da henüz belki benim kadar endişeli değiller. Şu anda en büyük umut doğal olarak benim endişelerimin boşa çıkması, eğer öyle olmazsa ve endişelerimde haklıysam sürecin biraz yavaş işlemesini umabiliriz sadece. Belki o arada daha çok insan endişe edebilir, belki de kimsenin umurunda olmaz.

"Bir" mutlu, canim hiç değilse toplamada işe yarıyor, sadece çarpmada "Etkisiz eleman!"